Onze dochter

Zoals ik al eerder vertelde woont onze dochter in Nederland. Niet dat ze niet mee mocht van ons , maar ze wilde zelf in Nederland blijven want zegt ze hier heb ik mijn werk , vrienden etc. Nou zeggen wij als jij dat wil kan dat. Maar haar situatie is niet doorsnee ,ze heeft een verstandelijke handicap dit was al heel jong duidelijk dat er wat met haar was, maar wat ? En hoe het komt ? De artsen weten het nog steeds niet. We zijn toen we nog in Nederland woonde ons gaan orienteren en verdiepen in woonvoorzieningen voor gehandicapten , wat een verschil in aanbod en zorg. Ze doen het allemaal heel mooi voorkomen op papier maar in de praktijk kan het soms erg tegen vallen. Oftewel we zijn gewoon overal gaan kijken ,sfeer proeven , andere ouders gevraagd naar ervaringen etc. En wat voor alle jonge mensen geld , geld eigenlijk ook voor deze groep ze willen zo zelfstandig en normaal mogelijk leven .Maar dat moet uiteraard wel kunnen. Dus na lang wikken en wegen en veel papierwerk hadden we een gezinshuis gevonden bij ons in de buurt van een grote landelijke instelling. Zij kon daar gaan wonen toen wij nog in Nederland woonde en zo wennen en gewoon haar werk op de kinderboerderij blijven doen . Ideaal zou je denken , al gedurende de tijd dat ze daar woonde merkte we dat dingen anders waren dan ze hadden gezegd en dat het heel erg afhankelijk was hoe de zorg, begeleiding, structuur etc was .Het was echt een groot verschil wie erop dat moment dienst had van het personeel . Maar jah iedereen is anders en ze beloofde beterschap als we er over begonnen . Maar terwijl wij in Roemenie woonde inmiddels merkte we aan onze dochter en ook anderen merkte dat het gaat niet zo als we hoopte. Het trieste is dat meer bewoners dezelfde klachten en problemen kregen als onze dochter. Dus als ouders ga je verder zoeken naar een andere woonmogelijkheid en via via waren we in contact gekomen met mensen die zelf een kleinschalig wooninitiatief waren gestart voor o.a hun zoon en oud huisgenoten van hem . Daar woonde al een jonge vrouw maar was nog plaats voor nog een jonge vrouw en dat klikte heel goed gelijk en de bewoners zagen het wel zitten met onze dochter. Dus vorig jaar mei hebben we haar verhuisd naar haar huidige woonlokatie. En het is ongelooflijk maar waar ze is helemaal opgebloeid .Haar psycho somatische klachten zijn verdwenen en ze zit een stuk lekkerder in haar vel. Haar werk op de kinderboerderij heeft ze beeindigd want ze ging op 45 minuten rijden daar vandaan wonen . Ze heeft nu andere dagbesteding 2 dagen per week werkt ze o.a ook weer met dieren , 2 dagen werkt ze in een bakkerij De Koekebakker( hier wordt onder begeleiding taarten , cupcakes etc gemaakt voor delunchroom en op bestelling ) met allemaal mensen met een beperking die verbonden is aan een Lunch room Tante Tee . De sfeer is ontzettend leuk en goed en de mensen die  er werken worden enorm gewaardeerd en je ziet ze genieten. De andere dag gaan van de 6 bewoners er 5 s'morgens sporten in de sportschool en s'middags hebben ze thuis een activiteit . De sfeer in dit kleinschalige woonproject is van een gezin .De jongens en meiden hebben hun eigen afdeling/kant in het huis maar eten gezamelijk, doen veel dingen samen en de gezinsouders samen met hun collega's zorgen voor een enorme warme liefdevolle sfeer in huis . Wij bezoeken onze dochter een aantal keren per jaar en skypen een paar keer per week en hebben een goed contact met de gezinsouders  en begeleiders. Wij zeggen weleens het is een gewoon gezin voor de buiten wereld alleen dan met mensen met een beperking in een rustige straat in een woon wijk . Het is mooi om te zien hoe onze dochter maar ook de andere bewoners helemaal zijn opgebloeid met alle zorg, aandacht , structuur . Echt fantastisch hoe dit team met elkaar werkt en als je er komt ben je welkom en merk je hoe de bewoners het goed met elkaar kunnen vinden .