Voorbereidingen voor de moestuin

Afgelopen najaar heeft onze zoon de moestuin omgefreest en hebben we daarna wintertarwe gezaaid. En dat duurde wel even voordat het ging kiemen en eerlijk gezegd ging ik twijfelen of het ooit wel op zou komen.Dus even met mijn vader overlegd die in Polen woont en die wist te vertellen het heeft een lange kiemtijd en je zult zien ineens komt er een groene waas. En inderdaad die kwam ( ik blij :) ) en de hele winter door zit er dus een groene laag in de moestuin . De winter is echt een kwakkelwinter hier , nog en omdat we klei grond hebben blijven we er voorlopig even uit . De reden dat we wintertarwe hebben gezaaid is omdat de grond arm is en zeker 40 jaar niets mee gedaan is dan alleen het gras maaien en dus moeten we de grond voeding geven om het op te '' krikken''. Dat betekent dus dat ik me ben gaan inlezen in hoe de grond verbeteren. Oude koemest is wel te vinden maar hoe krijg je dat thuis als je geen aanhang hebt en niet iemand weet die dat voor je thuis brengt. Nou dan is er gelukkig compost van de eigen composthoop en gedroogde koemest korrels te koop en dat gaat dus in het voorjaar als de groenbemester wordt ondergefreest onder gewerkt worden en op advies van Pa en een oude tuinder ga ik ook een soort droge mest/voedingstoffen gebruiken als ik ga zaaien / planten om zo de groenten een extra boost te geven. Afgelopen jaar heb ik dat niet gedaan en was de opbrengst heel summier dus ja dan moet je het anders aanpakken . Van alle kanten horen we de grond krijg je goed en je kan er echt wel wat mee , maaaaar je moet er veel aandacht aan besteden en voeding inbrengen en nou daar doen we ons best voor. Inmiddels zijn de sherrytomaatjeszaad die ik mee had genomen uit NL en de hier vorig jaar gekochte tomaten voorgezaaid en staan er op diverse plaatsen in huis zaaibakken. Ook de paprika's zijn voorgezaaid en aangezien beide een wat langere kiemtijd hebben zullen we geduld moeten hebben .Het is altijd weer bijzonder vind ik als er op een gegeven moment kleine kopjes boven de grond uit komen. De andere zaden die we voor gaan zaaien komen volgende maand of later aan bod .Want ook hierbij geld dat ik de zaaikalender in de gaten hou en de adviezen die ze geven op facebook.

Medische zorg

Net zoals in Nederland hebben wij hier een huisarts, tandarts etc. Hier op het dorp is een huisarts en daar kom ik 1 x per maand voor mijn vitamine b 12 injectie en voor recepten voor ons gezin. Daar schuin tegen over zit de apotheek en die levert gewoon alle medicijnen. Sommige moeten besteld worden en dat is voor de medewerkers geen probleem. Omdat zoonlief en ik een trage schildklier hebben moest ik destijds hierop zoek naar een endocrinoloog en die had ik al vrij snel gevonden .In een particuliere kliniek , dat betekend dus dat je zelf het bloedprikken en het consult moet betalen. Dis is niet voor iedereen mogelijk waardoor er ook mensen zijn die naar het ziekenhuis zelf gaan. Het verschil zit het in het gebouw en niet in de artsen want vaak werken ze en in het ziekenhuis en in een privekliniek. Oftewel de kennis is er gewoon en soms zijn ze nog secuurder dan in Nederland zo is er bij mij in de ruim 40 jr dat ik in NL onder controle liep nooit een echo gemaakt van m'n schildklier, hier doen ze dat om te kijken hoe die er uit ziet en of er geen afwijkingen te zien zijn. De tandarts hier is goed opgeleid en om een kaakfoto te laten maken , ga je naar een gespecialiseerd bureau en die doen dat , terwijl in nl de tandarts dat doet. Mijn man had onlangs een kaakontsteking en als je eigen tandarts er niet is dan is het o wat nu. Dus gegoogled op 24 uurs tandarts zorg en zo een andere tandarts gevonden waar we snel terecht konden . In nl belde ik gewoon het nummer van de tandarts en kreeg dan een nummer wat ik kon bellen en jah dat is hier anders. Maar eerlijk gezegd hebben we geleerd om anders te denken en te kijken.Wat wel heel fijn is , is dat er hier in een buurdorp buiten praktijkuren een huisartsenpost is waar je altijd terecht kan .Je moet dan je buletin (paspoort) en verzekeringspapieren meenemen en je wordt geholpen en anders kan je altijd terecht op de eerste hulp van het grote ziekenhuis in Arad. Maar nu scheelt het vast  dat we aan de westkant van heht land wonen . Ook met andere zorg hebben we goede ervaring zo heeft mijn man een aantal jaren geleden hier een psychose gehad  en na een belletje aan 112 werd hij gelijk opgenomen .Het ziekenhuis zag er niet uit oud , maar de kennis is goed en de arts stelde gelijk een diagnose iets wat ze in nl in al die jaren dat hij deze aandoening heeft nooit hebben gedaan . Voorjaar 2017 gebeurde het weer en heb ik bijna een knieval moeten maken om hem opgenomen te krijgen in nl. Weer thuis heb ik gelijk een psychiater gezocht voor medicatie en die zegt gewoon ik wil al mijn patienten met deze aandoening iedere 2 maanden zien , gewoon een vinger aan de pols houden. En dit is iets wat ik iedereen met deze aandoening zou gunnen. Het kan best zijn dat in andere delen van het land de medische zorg anders is maar wij hebben eigenlijk bijna alleen maar goede ervaringen.